σουλβανίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ορυκτό θειοάλας τού χαλκού και τού βαναδίου που κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. sulvanite < sul- (πρβλ. σουλ-φονικός) + van- (< vanadium, πρβλ. βανάδιο) + κατάλ. -ite (πρβλ. -ίτης)].